Avustralya'da yaşayan bir kuzgun türünü görüyorsunuz
KUŞLAR
16 Mayıs 2011 Pazartesi
KUZGUN
Kuzgun, kargagiller (Corvidae) familyasından Corvus cinsini oluşturan, daha büyük ve genellikle leş yeyici olanlarına verilen addır. Kuzgunlar hemen hemen her şeyi yerler. Çöplükleri karıştırırlar, böcek, kurt, fare, leş, böğürtlen, mısır gibi çok çeşitli besinlerle beslenirler. Yetişkin bir kuzgun günde 300 gramdan fazla yiyecek tüketir. Bu kategorimizde kuzgunlar hakkında bilgiler ve kuzgun resimleri bulabilirsiniz

Avustralya'da yaşayan bir kuzgun türünü görüyorsunuz


Avustralya'da yaşayan bir kuzgun türünü görüyorsunuz
ÜVEYİK
Halkalı üveyik kuşu, boynundaki siyah şeritle dikkat çekmektedir
Üveyik güvercingiller familyasından bir kuşu türüdür. Üveyikler genellikle kumrularla karıştırılmaktadır.
Üveyik kuşları genellikle eti için avlanan kuşlardır
Üveyik kuşu ülkemizde bir çok bölgede görülebilen bir kuş türüdür
Yetişkin bir üveyik kuşu
KUĞU
Sessiz kuğu olarak bilinen ve literatürde Cygnus olor olarak isimlendirilen bu kuğu türü genellikle göl kenarlarında inşa ettiği büyük yığınlarda yuva yapar. Anneleri tarafından özenle yetiştirilen kuğu yavruları ilk yıl boyunca olgun erişkinler gibi parlak beyaz değildirler ve gagaları portakal rengi değil siyahtır
Genellikle çiftler halinde yaşamayı tercih eden kuğular, literatüre göre ördekler ailesinin en iri üyeleridir. Bazı kuğuların ağırlığı 15 kg'a kadar ulaşmaktadır.
Kuğular perdeli ayakları sayesinde çok iyi yüzebilen kuşlardır
Kuğu, Anatidae familyasına ait çok iri ve beyaz kuş türlerinin ortak adıdır. Kuğular arasında en çok tanınanı turuncu gagalı sessiz kuğu kuşudur.
KUMRU
Kumru, genellikle çatılarda yada park ve bahçelerde çiftler halinde yaşayan sakin yapılı bir kuş türüdür. Kumrular eşlerine bağlı kuşlardır. Eşlerden biri ölecek olursa, kalan eş ömür boyu başka bir kumruyla eşleşmez. Genellikle çatı altlarına veya ağaç dallarının arasına ince dal parçalarını toplayarak basit bir yuva yaparlar. Bu kategorimizde kumrular hakkında bilgiler ve kumru resimleri bulabilirsiniz.

Kumrular genellikle çiftler halinde yaşar ve güvercinlere çok benzer


Kumrular küçük ve zarif yapılı, sivri kuyruklu kuşlardır

Kumrular yuvalarını genellikle ağaç dallarına yada şehirlerde çatı altlarına kurar

Kumrular sıcak yada ılıman iklime sahip bölgelerde görülen kuşlardır
Kumrular genellikle çiftler halinde yaşar ve güvercinlere çok benzer
Kumrular küçük ve zarif yapılı, sivri kuyruklu kuşlardır
Kumrular yuvalarını genellikle ağaç dallarına yada şehirlerde çatı altlarına kurar
Kumrular sıcak yada ılıman iklime sahip bölgelerde görülen kuşlardır
KELAYNAK KUŞU
Kelaynak, kayalık veya yarı çöl kurak alanlarında yaşayn iri yapılı, uzun kıvrık gagalı bir kuş türüdür. Kelaynak kuşlarının en belirgin özelliği tüysüz kırmızı bir kafaya ve uzun kıvrık kırmızı bir gagaya sahip olmalarıdır. Başlarında tüy olmaması nedeniyle bu adı almışlardır. Ortadoğu ve Afrika ,Kuzey Sahra çöllerinde kayalıkların uçurumlarında 2-3 yumurta yumurtlayarak ürerler. Böcekler ve diğer küçük yaratıklarla beslenirler. Dünyada sadece Türkiye'de Şanlıurfa'nın Birecik ilçesinde ve Fas'da koruma altında az sayıda kelaynak bulunmaktadırlar. Dünya popülasyonları yaklaşık 500 bireydir. Türkiye'de yaşayan yaklaşık 75 bireyin göç etmesine izin verilmemekte ve göç zamanı kuşlar kafeslere alınmaktadır. Bu kategorimizde kelaynaklar hakkında bilgiler ve kelaynak resimleri bulunmaktadır

Kelaynak kayalık yaşam alanlarında bulunan iri yapılı, suda veya çamurda yürüyen ince uzun kıvrık gagalı, bir kuş türüdür. Kelaynaklar, Ortadoğu ve Afrika ,Kuzey Sahra çöllerinde kayalıkların uçurumlarında 2-3 yumurta yumurtlayarak ürer. Böcekler ve diğer küçük yaratıklarla beslenirler. Önceleri Ortadoğu, Kuzey Afrika ve hatta Avrupa Alplerinde yaygın bulunmaktayken 400 yıl önce buralardan yok olmuştur. Kelaynak, kendi mesafe alanında göçmen bir kuştur. Kışı geçirdiği yerler Sudan'ın bir kısmı, Etiyopya, Eritre ve belkide Somali' nin bazı yerleri ,Yemen ve Suudi Arabistan'dır. Bu tür şimdi resmi olarak kritik tehlike sınırındadır. Vahşi olarak yaşayan kelaynak kuşu nüfusu 420 olarak tahmin edilmektedir. Ve yaklaşık 1500'ü tutsaktır (2004). Yaşayabilecekleri yerler Fas,Türkiye ve Suriye'dir

Kelaynak tüysüz kırmızı bir yüz ve kafaya ve uzun kıvrık kırmızı bir gagaya sahiptir. Sık sık fakat daima akan sulara yakın değildir. İri, parlak, cilalı, siyah kuşlardır. Başlarında tüy olmaması nedeniyle bu adı almışlardır. İlk yumurtadan çıktıklarında yavrunun kafası ve boğazı tüylüdür. Yaşları ilerledikçe bu tüyler yok olur. Siyah tüyleri güneş ışığının farklı açılarında parlak yeşil, kavuniçi ve mor rengini alır. Uçuşları insanı hayrete düşürecek kadar güzel ve zariftir. Kelaynaklar çok sosyaldir, sabahın erken saatlerinde 10-15 km uzaklıktaki beslenme alanlarına guruplar halinde giderler. Uzun ve kıvrık gagalarıyla yiyeceklerini ararlar. Yuvalarını yapma dönemi Şubat-Mart aylarıdır. Yavruları koyu gri renkte olup, yuvada dolaşırken yere düşme tehlikesi yaşarlar. Yumurtadan çıktıktan 2-3 ay sonra palazlanırlar. Erişkin kuşlarla birlikte beslenme alanlarına uçarlar. Kendilerini besleyebilecek duruma gelene kadar anneleri onları 2-3 ay besler. Tek eşli yaşamaları nedeniyle üremeleri çok yavaş olur.Kelaynaklar böceklerden beslenirler

Kelaynak kayalık yaşam alanlarında bulunan iri yapılı, suda veya çamurda yürüyen ince uzun kıvrık gagalı, bir kuş türüdür. Kelaynaklar, Ortadoğu ve Afrika ,Kuzey Sahra çöllerinde kayalıkların uçurumlarında 2-3 yumurta yumurtlayarak ürer. Böcekler ve diğer küçük yaratıklarla beslenirler. Önceleri Ortadoğu, Kuzey Afrika ve hatta Avrupa Alplerinde yaygın bulunmaktayken 400 yıl önce buralardan yok olmuştur. Kelaynak, kendi mesafe alanında göçmen bir kuştur. Kışı geçirdiği yerler Sudan'ın bir kısmı, Etiyopya, Eritre ve belkide Somali' nin bazı yerleri ,Yemen ve Suudi Arabistan'dır. Bu tür şimdi resmi olarak kritik tehlike sınırındadır. Vahşi olarak yaşayan kelaynak kuşu nüfusu 420 olarak tahmin edilmektedir. Ve yaklaşık 1500'ü tutsaktır (2004). Yaşayabilecekleri yerler Fas,Türkiye ve Suriye'dir
Kelaynak tüysüz kırmızı bir yüz ve kafaya ve uzun kıvrık kırmızı bir gagaya sahiptir. Sık sık fakat daima akan sulara yakın değildir. İri, parlak, cilalı, siyah kuşlardır. Başlarında tüy olmaması nedeniyle bu adı almışlardır. İlk yumurtadan çıktıklarında yavrunun kafası ve boğazı tüylüdür. Yaşları ilerledikçe bu tüyler yok olur. Siyah tüyleri güneş ışığının farklı açılarında parlak yeşil, kavuniçi ve mor rengini alır. Uçuşları insanı hayrete düşürecek kadar güzel ve zariftir. Kelaynaklar çok sosyaldir, sabahın erken saatlerinde 10-15 km uzaklıktaki beslenme alanlarına guruplar halinde giderler. Uzun ve kıvrık gagalarıyla yiyeceklerini ararlar. Yuvalarını yapma dönemi Şubat-Mart aylarıdır. Yavruları koyu gri renkte olup, yuvada dolaşırken yere düşme tehlikesi yaşarlar. Yumurtadan çıktıktan 2-3 ay sonra palazlanırlar. Erişkin kuşlarla birlikte beslenme alanlarına uçarlar. Kendilerini besleyebilecek duruma gelene kadar anneleri onları 2-3 ay besler. Tek eşli yaşamaları nedeniyle üremeleri çok yavaş olur.Kelaynaklar böceklerden beslenirler
Ortalama ömürleri 25-30 yıl olan Kelaynaklar 3-4 yaşlarında erginleşir, 1.0- 1.5 kg . ağırlığa ulaşır ve Kertenkele, Küçük memeliler, Çekirge, Akrep, Örümcek, Danaburnu ve benzeri canlılarla beslenir. Yılda bir defa ve 1-3 yumurta yapar, kuluçka süreleri 4 hafta kadardır. Erkek ve dişilerin belirgin özellikleri bulunmamakta ve aynı davranışları göstermektedirler. Bu kuşların en önemli bir özelliği de “tek eşli” olmaları, eşlerine çok sadık olmalarıdır. Öyle ki eşi ölen bazı Kelaynak kuşlarının yemeyi içmeyi terk edip, yada kendini kayalardan aşağı bırakarak intiharı seçtikleri çok görülmüştür.
Kelaynaklar çok sosyaldirler. Sabahın erken saatlerinde grup halinde geceledikleri alandan ayrılıp 10- 15 km uzaktaki beslenme alanlarına doğru yola çıkarlar. Uzun ve kavisli olan gagalarını kullanarak toprağı veya çalıları didikleyip yem ararlar. Kelaynaklar etçillerdir ve böcek, kertenkele, çekirge, yılan, karınca, akrep gibi kurak alanlarda bulunan canlılarla beslenirler.
Kelaynaklar çok sosyaldirler. Sabahın erken saatlerinde grup halinde geceledikleri alandan ayrılıp 10- 15 km uzaktaki beslenme alanlarına doğru yola çıkarlar. Uzun ve kavisli olan gagalarını kullanarak toprağı veya çalıları didikleyip yem ararlar. Kelaynaklar etçillerdir ve böcek, kertenkele, çekirge, yılan, karınca, akrep gibi kurak alanlarda bulunan canlılarla beslenirler.
KARABATAK KUŞU
Karabatak, pelikanlar takımında yer alan, deniz kıyıları ve iç sularda yaşayan ve suyun altına dalabilme yetenekleriyle tanınan bir kuş türüdür. Karabataklar, küçük balıkları yakalamak için yaklaşık 3 metre kadar derine dalıp 1 dk boyunca suyun altında kalabilmektedir. Yalnızca balıkla beslenen bu kuşlar avlarını, yüzücü ayaklarını geriye doğru iterek ve kuyruklarını dümen gibi kullanarak yakarlarlar. Bu kategorimizde karabataklar hakkında bilgiler ve karabatak resimleri bulabilirsiniz

Alaca karabatak Avustralya ve Yeni Zelanda civarındaki körfezlerde bulunur. Bu türün vücütlarının ön kısmı beyaz tüylerle kaplıdır.

Denizin üzerinde süzülerek balık arayan bir alaca karabatak

Büyük karabatak, Avustralya ve Yeni Zelanda dahil olmak üzere dünyanın bir çok yerinde görülebilen yaygın bir karabatak türüdür

Karabatak göllerde yada iç deniz kıyılarında yaşayan bir kuş türüdür. Sadece balıkla beslenen karabataklar 3 metre kadar derine batabilmektedir
Alaca karabatak Avustralya ve Yeni Zelanda civarındaki körfezlerde bulunur. Bu türün vücütlarının ön kısmı beyaz tüylerle kaplıdır.
Denizin üzerinde süzülerek balık arayan bir alaca karabatak
Büyük karabatak, Avustralya ve Yeni Zelanda dahil olmak üzere dünyanın bir çok yerinde görülebilen yaygın bir karabatak türüdür
Karabatak göllerde yada iç deniz kıyılarında yaşayan bir kuş türüdür. Sadece balıkla beslenen karabataklar 3 metre kadar derine batabilmektedir
FLAMİNGO KUŞU
Flamingo Phoenicopteridae familyasından Phoenicopterus cinsini oluşturan 6 kuş türünün ortak adıdır. Flamingo kuşu, Anadolu'da allı turna olarak bilinir.
Gösterişli renkleriyle ve uzun boyunlarıyla dikkat çeken flamingolar aynı zamanda iyi birer yüzücüdürler. Flamingoların perde ayakları yüzmelerini kolaylaştırır. Bu perde ayakların yassı ve geniş bir yapıda olması flamingoların yumuşak çamur üzerinde bile batmadan kolaylıkla yürüyebilmelerini sağlar. Ayrıca parmakları arasında bulunan ağlar, flamingonun suyu itebilmesi için geniş bir yüzey alanı sağlamaktadır
Karayip flamingoları, pembe tüyleriyle dikkat çeken en çok bilinen flamingo türüdür
Karayip flamingoları Amerikan flanmingo olarak da bilinmektedir.
Flamingolar, uzun ve ince bacaklara, yine uzun, eğri bir boyuna ve rosa rengi tüylere sahiptir. Flamingoların belirgin özelliklerinden biri kıvrık bir gagalarının olması ve bunun, üst kısmıyla daldırıpta, yiyecekleri su ya da çamurdan çıkarırken filtre vazifesi görmesidir. Tüylerindeki kırmızı renk tonları, yedikleri yiyeceklerin içerdiği karotin miktarına göre değişir. Esaret altındaki genç flamingolar, çok az karotin içerikli besinler aldığından beyaz tüylere sahiptirler
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)